De tramlijn van Beverwijk naar Wijk aan Zee werd in eerste instantie geopend als stoomtramlijn. Eigenaar was de Maatschappij tot Exploitatie van het Noordzeebad Wijk aan Zee, die de exploitatie uitbesteedde aan de HIJSM, de spoorwegmaatschappij die o.a. ook de spoorlijn van Haarlem via Beverwijk naar Alkmaar exploiteerde. De lijn naar Wijk aan Zee werd geëxploiteerd als zijlijn met stoomtrammaterieel van de HIJSM.

Lang heeft deze situatie niet geduurd. In 1892 beëindigde de HIJSM de exploitatie. Het eigendom van de lijn werd overgedaan aan de E.Pluribus Unum (uit velen één). De exploitatie werd op 15 april weer opgenomen, nu als paardentramlijn.

De eerste jaren werd de exploitatie uitgevoerd door de RTM, die, naast het stadsnet van Rotterdam, ook in diverse andere paardentramlijnen in diverse plaatsen in Nederland de exploitatie op zich nam. Vanaf 1902 werd de exploitatie door de EPU zelf onderhouden.

Omdat de EPU weinig onderhoud aan de lijn uitvoerde, ging de kwaliteit sterk achteruit. Toen er in 1917 wegens achterstallig onderhoud diverse ongelukken plaatsvonden, kwam de lijn in een slecht daglicht te staan. Ook kwam er concurrentie van tuinders die met paard en wagen de mensen van Beverwijk naar Wijk aan Zee brachten. In 1924 werd uiteindelijk door de gemeente Beverwijk besloten, dat de consessie voor de lijn niet verlengd zou worden, wat het einde van de paardentramlijn betekende.

Deze lijn was één van de weinige lijnen waarop naast personenvervooer ook nog wat goederenvervoer plaatsvond. Schelpenvissers uit Wijk aan Zee brachten namelijk hun schelpen per tramlijn naar Beverwijk, vanwaar het verder werd vervoerd naar de kalkbranderijen in Akersloot.

Spoorwijdte : 1435 mm
Lengte : 4,9 km